Różne rodzaje aktywności człowieka stwarzają sytuacje, w których występuje ograniczenie dopływu informacji, np. w zautomatyzowanym zakładzie pracy, w czasie badań geologicznych, w badaniach archeologicznych prowadzonych na pustyniach, w badaniach naukowych na Antarktydzie, w wyprawach wysokogórskich, podmorskich i speleologicznych, w dalekich rejsach morskich i lotniczych, wszędzie tam, gdzie samotny człowiek lub małe grupy ludzi działają w środowisku ubogim w bodźce aktywizujące, a więc pozbawiającym człowieka normalnego tła dla jego percepcji. Istnieją liczne dowody naukowe, które wskazują, że zablokowanie pełnego dopływu, informacji i uniemożliwienie dokonywania czynności poznawczych w różnych warunkach lub sytuacjach prowadzi do zakłóceń w sferze psychicznej, zarówno poznawczej jak emocjonalnej, upośledza zdolność przystosowania się, utrudnia wykształcenie różnych mechanizmów i wzorów reakcji, nie sprzyja rozwojowi inteligencji i osobowości.