Preparaty insuliny

Różnią się one pochodzeniem, stopniem oczyszczenia i dynamiką działania. W użyciu są insuliny ekstrahowane z trzustek wołowych i wieprzowych oraz insulina ludzka. Leczenie insuliną powoduje pojawienie się we krwi chorego przeciwciał insulinowych. Przeciwciała zaczynają pojawiać się już w pierwszych 2 tygodniach leczenia, głównie w klasie IgG. Powstają one u wszystkich leczonych insuliną egzogenną – także ludzką – i przechodzą przez łożysko do płodu.
Przyczyny antygenowości insuliny:
różnice w strukturze pierworzędowej (nie dotyczy insulin ludzkich),
zanieczyszczenia towarzyszące insulinie (znaczna poprawa po wprowadzeniu insulin wysokooczyszczonych),
odmienna konfiguracja przestrzenna,
czynniki fizykochemiczne mogące zmienić strukturę insuliny (polimeryzacja, pH preparatu),
substancje dodawane do insuliny (np. protamina, Zn).
Najbardziej immunogenna jest insulina wołowa. W mniejszym stopniu im- munizuje insulina wieprzowa. Insulina ludzka, której skład aminokwasowy nie różni się od insuliny endogennej, też nie jest całkowicie pozbawiona im- munogenności. Bardzo znaczny spływ na wytwarzanie przeciwciał przeciw- insulinowych mają także zanieczyszczenia towarzyszące insulinie i dlatego u dzieci należy stosować wyłącznie insuliny wysokooczyszczone, ludzkie.