Oznaczanie hemoglobiny glikozylowanej i fruktozaminy we krwi

W cukrzycy hiperglikemia powoduje nasilenie glikozylacji w stopniu uzależnionym od wielkości i czasu trwania przecukrzenia. Zjawisko glikozylacji zostało wykorzystane do oceny jakości kontroli cukrzycy przez oznaczanie:
hemoglobiny glikozylowanej (glikowanej),
fruktozaminy.
Hemoglobina glikozylowana (HbG) ma zmienioną ruchliwość elektrofore- tyczną i zwiększone powinowactwo do tlenu. Jej stężenie zwiększa się proporcjonalnie do stopnia przecukrzenia w ciągu dłuższego czasu (ok. 8-12 tygodni), ponieważ czas przeżycia krwinek czerwonych jest długi i wynosi przeciętnie 120 dni. U ludzi zdrowych odsetek HbG jest miarą starzenia się krwinek czerwonych.
W skład HbA wchodzą frakcje A,a i A1B z glukozą. Najczęściej oznacza się HbAlc. Wynik powinien być porównywany z normą laboratoryjną.
U ludzi zdrowych stężenie HbAj nie przekracza 8%, a stężenie HbAlc – 6%. Wyniki badania mogą ulegać modyfikacji w różnych innych stanach patologicznych; są one zaniżone u osób ze skróconym czasem przeżycia krwinek czerwonych (niedokrwistość hemolityczna, hemoglobinopatie),