Hormony o działaniu antagonistycznym

Zwiększone wydzielanie amin katecholowych, glukagonu, kortyzolu i hormonu wzrostu (GH) wywołane jest przez stany związane ze zwiększaniem zapotrzebowania na substraty energetyczne: głód, duży wysiłek fizyczny, zagrożenie niedocukrzeniem i inne rodzaje stresu. Hormony te wywierają przeciwstawny w porównaniu z insuliną wpływ na metabolizm, aktywując procesy kataboliczne. Jednocześnie hamują one sekrecję insuliny i procesy anaboliczne (patrz tab. 6).
Wskutek przewagi hormonów antagonistycznych zwiększa się dopływ substratów pochodzących z lipolizy i ketogenezy, które stają się głównym źródłem energii dla tkanek obwodowych i wątroby. Zmniejsza to zużycie glukozy i zwiększa się jej wytwarzanie w wątrobie (glikogenoliza i glukoneoge- neza), co zapewnia podaż glukozy do tkanek glukozależnych (mózg, krwinki czerwone, nadnercza, nerwy). W miarę przedłużania się stresu dołącza się również glukoneogeneza w nerkach.