Metoda wielokrotnych wstrzyknięć

Metoda ta jest szczególnie przydatna w leczeniu nastolatków i młodzieży. Z obserwacji własnych wynika, że znacznie gorzej zdaje ona egzamin w leczeniu młodszych dzieci. Podobna jest opinia realizatorów programu DCCT, którzy są zdania, że metodą wielokrotnych wstrzyknięć nie należy leczyć dzieci poniżej 13 roku życia.
Wyrównanie cukrzycy w okresie pokwitania często znacznie się pogarsza. Bunt, negacja zakazów i nakazów, dążenie do samodzielności powoduje odrzucenie rutyny związanej z leczeniem cukrzycy, często dość rygorystycznie narzucanej przez rodziców. Zmiana konwencjonalnej insulinoterapii na intensywną pozwala uzyskać poprawę wyrównania u większości młodych ludzi, ponieważ dzięki niej wyzwalają się spod ścisłej kurateli rodziców, zyskują samodzielność i mogą prowadzić znacznie swobodniejszy tryb życia z możliwością wprowadzania zmian w żywieniu i rozkładzie zajęć (np. studenci). Warunkiem powodzenia leczenia tą metodą jest odpowiedni poziom motywacji chorego, duży zasób wiedzy i systematyczne kontrole glikemii (minimum 4 razy dziennie). Intensywnego leczenia nie można stosować u osób z neuro- patią (zagrożenie neuroglikopenią).
Podstawowe elementy edukacji:
odniesienie metody wielokrotnych wstrzyknięć do warunków fizjologicznych,
omówienie różnic w dynamice działania insuliny endo- i egzogennej,
opanowanie zasad żywienia ze szczególnym uwzględnieniem obliczania zawartości węglowodanów (WW) w posiłku,
planowanie dawek insuliny szybko lub krótko działającej stosownie do wielkości posiłku z uwzględnieniem ewentualnej hiperglikemii przed posiłkiem,
umiejętność przystosowania dawek insuliny i posiłków do aktywności fizycznej,
ustalanie dawki insuliny NPH.
Po wstępnym przeszkoleniu chory otrzymuje spis pytań, na które powinien sam znaleźć odpowiedź kontrolując glikemię:
Czy dawka NPH jest właściwa (kontrola glikemii o 2200, 200-300, 6OC-7OO)?
Czy liczba jednostek na 1 WW jest odpowiednia (kontrola glikemii przed posiłkiem i 1-1,5 h po posiłku)?
Czy dawka insuliny na WW powinna być mniejsza w południe i wieczorem niż rano?
Czy i jaka powinna być przekąska (liczba WW) 3 h po posiłku (glike- mia po 3 h i przed następnym posiłkiem)?
Jak przystosować się do różnych form aktywności fizycznej – dodatkowe WW, zmniejszanie dawek insuliny (oznaczenie glikemii przed wysiłkiem i po wysiłku)?