Przyczyną zafałszowania wyników (pozornie zwiększenie wartości) mogą być także salicylany i zwiększone stężenie hemoglobiny płodowej (HbF).
W cukrzycy przewlekle źle kontrolowanej zwiększenie stężenia HbA)C może być bardzo znaczne – o 100%, a nawet ponad 200%.
Fruktozamina jest wykładnikiem stężenia glikozylowanych białek krwi, a przede wszystkim albumin. Metoda oparta jest na wykorzystaniu właściwości redukujących fruktozy w środowisku alkalicznym. Stężenie fruktozaminy zależy od jakości kontroli cukrzycy w ciągu 10-14 dni poprzedzających badanie, ponieważ albumina jest białkiem kilkakrotnie krócej żyjącym niż hemoglobina. Stężenie fruktozaminy do 3,2 mmol/1 uznaje się za dobre, od 3,2 do 3,7 mmol/1 za dostateczne, a powyżej za złe. Wynik badania zależy od stężenia albumin we krwi i możliwe jest zafałszowanie nawet o 20%.
W użyciu są gotowe zestawy do badań i specjalne spekrofotometry do odczytywania wyników. Laboratorium powinno podawać zakres normy.
Oprócz oznaczania białek glikozylowanych we krwi można je badać we włosach i paznokciach (metody stosowane w Japonii).