Każdy posiłek jest ważny

Od pierwszych minut posiłku, znaczne zmniejszenie w drugiej godzinie i powrót do stężenia podstawowego w trzeciej godzinie.
Fizjologiczna sekrecja odbywa się w rytmie pulsacyjnym w odstępach kil- kunastominutowych. Insulina wydzielona z komórki B dostarczana jest w całości do wątroby (krążenie wrotne), co zapewnia znacznie lepsze doinsu- linowanie tego narządu niż tkanek obwodowych, ponieważ na obwód dociera około 50% hormonu.
Leczenie insuliną stwarza warunki odbiegające znacznie od fizjologicznych:
Wstrzykiwanie hormonu poza układ żyły wrotnej, najczęściej podskórnie, powoduje niedostateczne stężenie insuliny w wątrobie (w hepato- cytach) i hiperinsulinizm we krwi obwodowej i w tkankach.
Dynamika wchłaniania insuliny z miejsc wstrzyknięć i stężenia we krwi obwodowej podlegają wielu wpływom, nie poddającym się pełnej kontroli.
Pełne odtworzenie rytmu sekrecji podstawowej w godzinach nocnych możliwe jest jedynie przy użyciu programowej pompy insulinowej lub po wprowadzeniu wstrzyknięcia insuliny krótko działającej po północy, między 300-400.
Stosowanie insuliny z zachowaniem rytmu pulsacyjnego jest w konwencjonalnej insulinoterapii niemożliwe. Odtworzenie tego rytmu umożliwiłoby uzyskanie znacznie lepszej kontroli cukrzycy podczas stosowania mniejszych dawek insuliny.
Brak jest preparatu insuliny, którego dynamika działania odpowiadałaby insulinie endogennej. Tak zwana insulina krótko działająca działa hipoglikemizująco z opóźnieniem (ok. 30 min po wstrzyknięciu), osiąga szczytowe działanie między 2-3 godziną, a jej wpływ jest przedłużony (ok. 6-8 h). Bliższą fizjologii dynamikę działania wykazuje Humalog – analog insuliny krótko działającej (początek po 15 min, szczyt ok. 60 min, koniec 4-5 h). Sztywna insulinoterapia i niemożność dostosowania stężenia insuliny we krwi do zmieniającego się zapotrzebowania są głównym powodem niepowodzeń w leczeniu dzieci.