Wartość wyboru kierunku wzmozonej aktywności wyraża pięknie Tadeusz Kotarbiński mówiąc: „Zycie jest krótkie powiadają (…). Czyżby przeto najmędrszą było ideą uczynić życie nie tylko krótkim, lecz i pustym w dodatku? Ba nie tylko pustym, lecz nudnym i zgniłym. Boć przecie prawdą jest niestety, ze jeśli potrzeby nasze, pragnienia i upodobania wymagają czynu, wówczas nie ma wyboru między działalnością a odpoczywaniem bezczynnym, jest tylko wybór między próbą sił a niewątpliwą klęską, między życiem energicznym a życiem w martwocie”. Jest to pochwała aktywności, która może być źródłem obciążenia psychicznego, ale która daje poczucie pełni życia prawdziwie ludzkiego.