Sposoby podawania insuliny

Insulina może ulec adsorpcji na powierzchni zestawu, przez który przepływa i dlatego należy przepuścić 50-100 ml roztworu zawierającego insulinę przed podłączeniem do żyły. Insuliny nie stosuje się w pierwszej godzinie leczenia, jeżeli kaliemia wyjściowa jest niska (< 4 mmol/1). Przejście na podawanie insuliny podskórnie należy zaplanować wcześniej i podać pierwszą dawkę minimum 30 min przed zakończeniem wstrzyknięć dożylnych. Wstrzyknięcia podskórne można ponawiać co 2 h, podając każdorazowo 0,1-0,2 j./kg mc., zależnie od wyników kontroli glikemii. Jeżeli insu- linoterapia dożylna prowadzona była aż do momentu całkowitej rezygnacji z leczenia pozajelitowego (np. 24 h), planuje się leczenie czterema wstrzyknięciami insuliny krótko działającej oraz dodatkowe dostrzyknięcia zależnie od glikemii (konieczne jest prowadzenie profilowej kontroli glikemii).
Dawka insuliny zależy od stopnia wyrównania zaburzeń metabolicznych. Jeżeli wyniki leczenia są bardzo dobre, zapotrzebowanie wynosi około 1 j./ /kg mc./24 h. Jeżeli nie została całkowicie opanowana kwasica i zaburzenia wodno-elektrolitowe, zapotrzebowanie na insulinę jest znacznie większe
może wynosić 1,5-2 j./kg mc./24 h. Dieta w pierwszej dobie powinna być łatwo strawna, bogatowęglowodanowa (kisiele, płatki owsiane, banany), z wyłączeniem tłuszczów.