3mmc skutki uboczne

U dzieci i młodzieży występuje prawie wyłącznie cukrzyca typu 1. Podstawowe różnice między dwoma głównymi rodzajami cukrzycy.
Dzieci chore na cukrzycę narażone są na występowanie ostrych powikłań, bezpośrednio zagrażających życiu (kwasica ketonowa, neuroglikopenia) i późnych, doprowadzających do kalectwa i skrócenia czasu przeżycia (reti- nopatia, nefropatia, neuropatia).
Istotny wpływ na losy dziecka wywiera jakość leczenia od początku choroby. Wnioski przedstawione przez DCCT (Diabetes Control and Complica- tions Trial) dowodzą jednoznacznie dużej szkodliwości hiperglikemii. Leczenie domowe spoczywa w rękach rodziny i dziecka stosownie do jego wieku. Rodzina musi samodzielnie, kilkakrotnie w ciągu dnia, podejmować decyzje, od trafności których zależy jakość kontroli metabolicznej. Dlatego podstawowe znaczenie ma edukacja zdrowotna rodziny i dziecka oraz wzbudzanie motywacji, ponieważ od stopnia motywacji zależy wykorzystanie nabytej wiedzy i codzienne wdrażanie zasad leczenia cukrzycy metodą samokontroli, bo „wiedzieć i rozumieć, nie znaczy stosować”.