UJEMNE NASTĘPSTWA

Do ujemnych następstw zmęczenia hałasem należy pobudliwość, nierówność usposobienia, niepo­kój, obsesje, nerwice, przyspieszenie procesu starze­nia się.  Walka z hałasem poza miejscem pracy ogranicza się przeważnie tylko do apeli w rodzaju „chrońmy ciszę”, „żyjmy ciszej” lub „cisza leczy”, a rzadko polega na likwidowaniu źródeł hałasu, wprowadzaniu barier na drodze do jego rozprzestrzeniania się. Wydaje się jed­nak, że największym-.źródłem hałasu jest dziś sam człowiek, bo łatwiej wyciszyć motory czy urządzenia klimatyzacyjne, niż niekulturalnych osobników. Właś­nie o kulturze środowiska akustyczne­go mówi w swej pięknej książeczce M. Siemieński (1967), określając zachowanie wielu skądinąd kultural­nych ludzi, jako „ekshibicjonizm akustyczny”, wyra­żający się w nieskrępowanej formie ekspresji słownej w miejscach publicznych i własnym domu.