Ważny argument

Bardzo ważkim argumentem przemawiającym za udziałem czynników zewnętrznych (środowiskowych) w powstawaniu cukrzycy typu 1 są obserwacje monozygotycznych bliźniąt. Okazuje się, że zgodność występowania cukrzycy w parach bliźniaczych wynosi zaledwie 30-50%, podczas gdy w typie 2 cukrzycy zgodność jest prawie 100%. Jeżeli predyspozycja genetyczna jest identyczna, to muszą istnieć dodatkowe czynniki warunkujące uszkodzenie komórki B, nie związane z dziedziczeniem.